🧷 BÖLÜM VII Zincirin Koptuğu Yer: Vahyin Aydınlığına Dönüş

🧷 BÖLÜM VII

Zincirin Koptuğu Yer: Vahyin Aydınlığına Dönüş

Hazırlayan: Abdullah Kuloğlu

---

🌑 Her yalanın bir ömrü vardır, hakikatin ışığı er geç doğar

İnsan ne kadar kaçarsa kaçsın,
fıtratını inkâr ettikçe karanlık çoğalır.
Ne bilim, ne devlet, ne teknoloji…
Hiçbiri Allah’ın yerini dolduramaz.

Gerçek özgürlük,
kulluktan değil,
tâğuta kulluktan kurtulmaktır.

---

🌌 Vahiy: Hakikatin tek ve yegâne ışığıdır

Vahiy sadece bir “dinî nasihat” değil;
bir aydınlanma kaynağıdır.
– Akla istikamet veren,
– Kalbe huzur veren,
– Topluma adalet getiren bir nurdur.

Elmalılı’nın dediği gibi:

“Zulmet çoktur, nur tektir.”
“Ve o nur, Hakk’ın nurudur.” (Bkz: Bakara 257, Elmalılı tefsiri)

İşte bu nur insanı:
– Kuruntulardan,
– Sapkınlıklardan,
– Algı oyunlarından
kurtarır ve gerçek aydınlığa ulaştırır.

---

🔓 Hakiki özgürlük: Allah’a kul olmaktır

İnsanın özü kulluktur.
Ama tercih iki yönlüdür:

• Ya Allah’a kul olur ve nefsinden kurtulur,

• Ya da nefsine köle olur ve şeytana kul olur.

İnsanın “ben özgürüm” demesiyle özgür olması mümkün değildir.
Çünkü irade ya Hakk’a bağlanır ya da bâtıla…

İnsanı kurtaran, kendine değil, Hakk’a teslim oluşudur.

---

🪜 Kurtuluşun yolu

1. Vahye yönel:
   Hakikat Allah’ın sözündedir, ideolojilerin sloganında değil.

2. Fıtratını dinle:
   Çünkü içindeki “hak” sesi, sana doğruyu fısıldar.

3. Tâğutu reddet:
   Kur’an’ın net hükmüdür:

   “Kim tâğutu inkâr edip Allah’a iman ederse, o kopmayan sağlam kulpa yapışmıştır.” (Bakara 256)

4. Nurla yürü:
   Hakk’ın nuruyla yürüyen,
   karanlığa sapmaz, şeytana kul olmaz.

---

📌 Yüzleşme vakti:

Sözde aydınlandık dediler,
ama bâtıla yöneldiler.
Gökten gelen nura değil,
insan yapımı projektörlere güvendiler.

Oysa Allah şöyle buyurdu:

“Allah, iman edenlerin dostudur; onları karanlıklardan aydınlığa çıkarır.”
(Bakara 257)

---

❗ Tekrar vuruş:

Bu mu sizin aydınlanmanız?
Sözde aydınlandık diye, özde şeytana kul olup zifiri karanlığa mı mahkûm oldunuz?

---

🔚 Sonuç:

Modern insanın asıl krizi epistemik değil, ontolojiktir.
Ne düşüneceğini değil, ne olduğunu unuttu.
İnsan, Allah’a kul olduğunu unuttuğu anda,
özgürleşmedi, sürüklendi.

Gerçek aydınlanma:
– Bilimin değil,
– Felsefenin değil,
– Siyasetin değil,
Vahyin ışığında yürümektir.