🔹 Bilim Gerçekliğe Dokunur: Kant’ın Aksine Numenle Temas

🔹 Bilim Gerçekliğe Dokunur: Kant’ın Aksine Numenle Temas

Kant’a göre dış dünya bilinemez (numen), sadece zihnimize yansıyan görüntüler (fenomen) bilinebilir.
Ama bu iddia ne fıtrata, ne bilimsel pratiğe, ne de aklın açık kavrayışına dayanır.

Çünkü:

Bilim, fenomeni değil numeni inceler.

---

🧭 1. Bilimsel Bilginin Dayanağı: Gerçeklik Varsayımı

Her bilimsel deney, dış dünyanın gerçekten var olduğunu varsayar.
Yani bilimci, gözlemlediği şeyi zihinsel görüntü olarak değil, gerçekte var olan bir nesne olarak kabul eder.

• Elindeki taşı ölçer çünkü onun gerçekten var olduğuna inanır.

• Işığı inceler çünkü ışığın dış dünyada bir karşılığı olduğunu kabul eder.

Bu durumda:

Bilim, dış dünyanın kendisiyle, yani numenle uğraşır.

---

🔗 2. Nedensellik: Bilimin Gözlemediği Ama İnandığı İlke

Bilimin işleyebilmesi için her olayın bir nedeni olması gerekir.

Ama dikkat:

• Nedensellik, ne duyularla algılanabilir,

• Ne de deneyle doğrudan kanıtlanabilir.

• O sadece aklın bir mecburiyetidir.

Her bilimsel yasa, şu ön kabul üzerine kuruludur:

“Hiçbir şey sebepsiz olmaz.”

Bu nedensellik ilkesi:

• Ne deneydir,

• Ne gözlemdir,

• Ne de fenomen.

O halde:

Nedensellik, saf bir metafizik ilkedir.

---

🛤 3. Bu Yol Nereye Gider? Allah’a

Eğer:

• Bilim dış dünyayı (numeni) inceliyorsa,

• Ve bu dış dünya düzenli, yasaya bağlı ve neden-sonuç ilişkileri içeriyorsa,

• Ve bu yasalar kendiliğinden ortaya çıkamazsa...

O zaman mantıken ulaşılacak tek yer şudur:

Bu düzenin, bu yasanın ve bu nedenselliğin arkasında bir İrade, bir Kudret, bir Bilinç, yani Allah vardır.

---

🧠 4. Kant’ın Kapatmaya Çalıştığı Kapı Açık Kalır

Kant, numene ulaşamayız diyerek metafizik hakikate ulaşmayı reddetti.
Ama bilimsel yöntem, her gün numene yaklaştığımızı gösteriyor.

Ve her numene yaklaşım, nedenselliği biraz daha açığa çıkarıyor.

Nedensellik ise bizi durmaksızın bir İlk Neden’e götürüyor.

O İlk Neden, başlangıcı olmayan;
Nedenselliği başlatan ama kendisi nedene muhtaç olmayan El-Mübdî, El-Evvel olan Allah’tır.

---

🔚 SON PARAGRAF (Yazının Bu Bölümünün Özeti):

Bilim, Kant’ın sandığı gibi gölgelerin peşinden gitmiyor.
O, doğrudan gerçekliğin izini sürüyor.
Ve her iz, bizi tek bir merkeze götürüyor:
Allah’ın varlığı, kudreti ve ilmi.

Bugün bilim adına Allah’ı inkâr edenler, gerçekte bilimin hakiki işlevini inkâr etmiş oluyorlar.
Onlar bilimden değil, kendi körlüğünden inkâr üretiyor.

---

📢 SLOGAN (Kısa vurucu özet):

Bilim fenomeni değil numeni inceler.
Neden sorusunu sorduğu anda,
zorunlu olarak Allah’ı aramaya başlar.